.jpg)
من؟
من خودم هنوز خودم را نمی شناسم،
چگونه بیایم برای شما خودم را بنویسم!، چه انتظار بی جایی!
میگویند دست به نوشتنم خوب است اما باور نمیکنم. یادم هست آن روزها که عمرم پای نثر و نظم می گذشت احساس میکردم در فضای خالی بین هر دو کلمه ذره ای از وجودم را جا میگذارم. شاید زیادی در بحرش فرو رفته ام که چنین اباطیلی به ذهنم خطور کرده☺، ولی حتی اگر یک درصد درست باشد، ارزشش را دارد که در نوشته هایم دنبالم بگردید.
راستی، اگر چیزی دست گیرتان شد مرا از خودم بی خبر نگذارید.